Kocioł Hirgina

Kocioł Hirgina to sklep i warsztat alchemiczny oferujący szeroką gamę magicznych mikstur. Położony na skraju Dzielnicy Świątynnej Keetmont, mieści się w niewielkim, piętrowym budynku wykonanym z gładkich, kamiennych cegieł. Za jego szklanymi witrynami poustawiane są kamienne rzeźby ludzi z mocno wyolbrzymionymi cechami, trzymającymi w dłoniach niewielkie fiolki. Każda z rzeźb opatrzona jest innym podpisem, na przykład “ZYSKAJ SIŁĘ RÓWNĄ GIGANTOM”, “LATAJ WŚRÓD CHMUR NICZYM PTAK” lub “ZIOŃ OGNIEM JAK NAJPRAWDZIWSZY SMOK”. Za posągami rozciąga się widok na wnętrze sklepu, wypełnione po brzegi magicznymi dekoktami zamkniętymi w szklanych butelczynach. We wnętrzu panuje półmrok, a w powietrzu unoszą się drażniące opary. Szyby, które z zewnątrz dość dobrze prezentują zawartość sklepu, od środka zdają się być w jakiś sposób przyciemnione, nie przepuszczając tylu promieni słońca, na co wskazywał by widok z ulicy. Liczne regały i półki uginają się od szklanych flaszeczek wypełnionych różnobarwnymi cieczami. Każda z nich jest misternie opisana i opatrzona adekwatną ceną. Oświetlają je buteleczki żółtawego, fluorescencyjnego płynu zwisające z sufitu i pozatykane na podwieszanych świecznikach niczym osobliwe kaganki. Prócz mikstur, pomieszczenie wypełniają rozmaite księgi i alchemiczne instrumenty. Niektóre z nich również posiadają przyczepione ceny. Inne jak głosi jedna z tabliczek informacyjnych są do użytku na terenie sklepu. Na ścianie naprzeciwko wejścia znajdują się grube drewniane drzwi z tabliczką „WARSZTAT – WSTĘP WZBRONIONY!”. Ze szpary pod nimi wydobywa się delikatna zielonkawa mgiełka, która rozpływa się po podłodze sklepu. Od czasu do czasu z drugiej strony dobiegają odgłosy stłumionego syczenia, bulgotania czy niewielkich eksplozji. Przed drzwiami do warsztatu znajduje się lada, za którą w godzinach otwarcia zasiada gospodarz, łypiąc z pode łba na klientów obmacujących towary, za które jeszcze nie zapłacili.

Właściciel sklepu, niejaki Hirgin Kwarc to znany i szanowany w całym mieście uczony, prowadzący niewielki sklep z miksturami na skraju Dzielnicy Świątynnej. Jest absolutnym ekspertem w sprawach alchemii, która stanowi jego życiową pasję. Bywalcy gospód do których uczęszcza krasnolud dobrze wiedzą, że wystarczy zaledwie wspomnieć przy nim o “królowej nauk”, by staruszek dał ożywiony wykład, który może trwać długie godziny. Hirgin to wiekowy krasnolud o czym poświadczyć może jego długa, siwa, dobrze zadbana broda. Wśród swojego ludu uchodziłby pewnie za szczupłego, choć jak na ludzkie standardy jest dość krępy. Lekki krok i dość drobne, zwinne dłonie nie do końca pasują do jego postury i zdradzają pokłady ukrytego wigoru. Mimo zaawansowanego wieku jego spojrzenie jest ostre i przepełnione inteligencją. Jego jasnozielone oczy rozpalają się niczym ogniki, na najmniejszą wzmiankę o jego życiowej pasji. Hirgin ubiera się dość skromnie i stonowanie. Jego poszarzałe szaty noszą ślady plam po różnorakich odczynnikach i licznych przypaleniach. Pod nimi skrywa się gruby skórzany kaftan, który nadaje krasnoludowi dodatkowej objętości, uzupełniony przez buty i karwasze wykonane z tego samego materiału. Gruby pas pełen kieszeni i zawieszanych na rzemykach woreczków dopełnia tej osobliwej kompozycji. Z szyi krasnoluda zwisa tajemniczy złoty amulet wyobrażający słońce, otoczone przez szesnaście drobnych gwiazdek.