Khaaba
Khaaba to rozległa, tajemnicza pustynia zajmująca wschodnie regiony Smoczych Wysp. Według przekazów, przed wiekami wynurzyła się ona z głębin oceanu podczas kataklizmu znanego jako Kamienny Sztorm. Od tamtej pory jej złocące się w słońcu piaski przyciągają podróżników, badaczy i poszukiwaczy przygód, mamiąc ich opowieściami o zagubionych ruinach oraz szkieletach gargantuicznych stworzeń, spoczywających pośród bezkresnych wydm.
Khaaba jest miejscem skrajnych kontrastów. W ciągu dnia panują tu zabójcze upały, które mogą w kilka godzin doprowadzić do śmierci z wycieńczenia, podczas gdy noce przynoszą przeszywający chłód, potrafiący zamrozić krew w żyłach nawet najbardziej gruboskurnych wędrowców. Woda jest tu dobrem bezcennym - znaleźć ją można jedynie w nielicznych oazach, które niczym zielone wyspy wyłaniają się z morza niekończącego się piasku.
Na pustyni żyje kilka koczowniczych plemion Tumarytów, których życie podporządkowane jest osobliwemu rytmowi przetrwania w tym nieprzyjaznym środowisku. Niektórzy z nich zakładają niewielkie osady, zwykle w pobliżu oaz lub bardziej uczęszczanych szlaków karawan. W samym sercu Khaaby, przy największej z oaz, wznosi się Khaabashar - ogromne i prosperujące miasto, zbudowane na doskonale zachowanych ruinach zapomnianego miasta Pierwszych Ludzi, które tysiące lat temu spoczęło na dnie oceanu. Khaabashar stanowi bijące serce pustyni - tu spotykają się karawany, tu kwitnie handel egzotycznymi dobrami i stąd wyruszają wyprawy w głąb wydm, by badać nieznane ruiny dawnych cywilizacji.
Jednym z najbardziej tajemniczych cudów pustyni jest pięć monumentalnych piramid, które można znaleźć w jej centralnym regionie. Do dziś żadnemu ze śmiałków nie udało się wejść do wnętrza którejkolwiek z nich - pozostają one zamknięte, a ci, którzy próbowali, nierzadko znikali bez śladu. Stare legendy głoszą, że w piramidach wciąż czuwają starzy bogowie piasku, a ich gniew spada na każdego, kto ośmieli się naruszyć chroniące je pradawne pieczęcie.