Zakon Białej Miski
Zakon Białej Miski jest jedną z gałęzi Kościoła Powszechnego. Działa on na całym kontynencie i zajmuje się pomocą dla ubogich i bezdomnych. Przy swoich siedzibach zakon prowadzi przytułki, jadłodajnie i przychodnie medyczne. Wszystkie usługi są oferowane są za darmo dla każdego kto przyjdzie po pomoc. Nikomu pomoc nie jest odmawiana, a członkowie zakonu nie zadają żadnych pytań o aktualną sytuację osoby potrzebującej.
Structure
Na czele zakonu stoi Najwyższy Przełożony który kieruje zakonem wraz z radą zakonną złożoną z najważniejszych urzędników zakonu. Poniżej znajdują się prowincje zakonne, z których każda odpowiada jednemu krajowi. Na czele prowincji stoi Przełożony, który posiada własną radę prowincjonalną. W obrębie prowincji zakon działa w ramach klasztorów znajdujących się w miastach. Na czele klasztoru stoi opat.
Typowy klasztor Zakonu Białej Miski jest kompleksem złożonym z budynku mieszkalnego dla zakonników, kaplicy, domu opata, cmentarza, jadłodajni dla potrzebujących, szpitala oraz przytułku dla bezdomnych.
Zakon przyjmuje do w swoje szeregi wszystkich bez względu na płeć, wiek, rasę czy pochodzenie kulturowe. Oprócz zakonników w zakonie pracują również osoby świeckie. W większości są to pomocnicy w szpitalach i jadłodajniach.
Public Agenda
Głównym, i jedynym, celem Zakonu Białej Miski jest pomoc potrzebującym. W swoich działaniach zakon opiera się na doktrynie Solarisa, boga słońca, płodności, narodzin, rodziny i pokoju. Doktryna ta głosi troskę o inne osoby i o społeczność.
Zakon posiada zasadę neutralności. Członkowie nie mogą angażować się w politykę na żadnym szczeblu, ani świecką ani kościelną. Osoby przyłapane na działalności politycznej mogą być natychmiast wyrzucane z zakonu. W praktyce jednak utrzymanie całkowitej neutralności politycznej jest trudne lub wręcz niemożliwe.
History
Zakon Białej Miski w swojej obecnej formie powstał tuż po zakończeniu Wielkiej Wojny, ale jego korzenie są dużo starsze. Kontynuuje on tradycje Białego Bractwa, organizacji z Imperium Arcanum. Po upadku Imperium i wybuchu Wielkiej Wojny, Białe Bractwo znalazło się w kryzysie. Ze względu na swój pokojowy charakter nie posiadało żadnych możliwości obronnych. Było również widziane jako obca instytucja i członkowie musieli uciekać z wielu miejsc. Znaleźli schronienie wśród paladynów i kleryków bitewnych formującego się Kościoła Powszechnego. Gdy na Pierwszy Kongresie Przywódców Kościół został ukonstytuowany jako główna organizacja religijna kontynentu, Białe Bractwo oficjalnie oddało się pod władzę Wysokiego Kardynała. Wtedy Bractwo zostało przekształcone w Zakon Białej Miski.
Comments