Wojna Dwuletnia

Wojna Dwuletnia 544r. T.E. Wojna toczyła się od Kwietnia 544r do Października 546r. I została odnotowana przez kronikarzy jako jedna z najbrutalniejszych wojen jakie wydarzyły się na północnym Uraderze. Zaskoczeniem był przede wszystkim agresor, którym okazały się koczownicze dotąd plemiona Husterrytów - ludu zamieszkującego północne stepy. Plemiona uderzyły z niespotykaną siłą w przygraniczne posterunki Księstwa Thalesii. Siły Husterrytów pod dowództwem Shadoutha Mapesa IV, dotąd uznawane za słabo uzbrojonych konnych łuczników, przyciągnęły ze sobą zaciężną i lekką piechotę, która doskonale radziła sobie w porośniętym gęstymi lasami księstwie. W ciągu pierwszych tygodni, większość terenów Thalesii była już częścią rodzącego się Imperium Husterryckiego. Obrońcy swojego kraju zdążyli zorganizować się i stawić opór najeźdźcy tylko na równinach rozpościerających się niedaleko wsi Kamienny Most. Wojska Thalesii w pierwotnej sile 18 tys. ludzi, wspierani przez krasnoludzkie regimenty, poniosły druzgocącą klęskę. Na upamiętnienie bitwy, jej teren nazywany jest dziś Polami Umarłych a miejsce, gdzie dorżnięto ostatnie ich niedobitki otrzymało nazwę Czerwony Most, która to nazwa przyległa już na dobre do zupełnie zniszczonej a później mozolnie odbudowanej osady. Wojna mogłaby się zakończyć w ciągu kilku miesięcy, gdyby nie fakt, że Husterryci  rozstawili się pod murami stolicy Vilesig . Zarówno mury, jak i magiczne bariery utrzymywane nad miastem były nie do sforsowania przez niemal półtorej roku, aż dnia 15 Października 546 roku bariery po prostu padły a bramy miasta otwarto. Książe Edward II Staghorn złożył hołd nowemu Imperatorowi Shadouthowi Mapesowi IV a zarówno miasto Vilesig , jak i tereny do niego przylegające stały się lennem nowego Imperium. Odtąd Husterryci sprawują brutalne rządy, trzymając anektowane tereny w żelaznym uścisku.