Balden

Balden to człowiek, którego niezmierzona uprzejmość i łagodne usposobienie, mogą równać się tylko jego wielkiej żądzy przygód i słabości do wszelkich tajemnic. Jako wędrowny bard i gawędziarz zyskał sobie niemałą sławę w Królestwach Środka, choć by uniknąć nadmiernego rozgłosu często posługuje się pseudonimami. Obecne imię również nie należy do niego, choć po długich latach przylgnęło bardziej niż miano nadane mu przez rodziców. Jego prawdziwe imię - Armid Amel - stało się dla niego swego rodzaju przekleństwem od czasów jego burzliwego związku z Lyylil Rivvikyn, który zakończył się wygnaniem z Avelonu i listem gończym ścigającym go na terenie całego elfiego królestwa. Od tego czasu minęło jednak wiele lat i wiele zmieniło się w życiu samotnego barda. Przemierzył on odległe krainy, studiował prastare księgi w zakurzonych bibliotekach Imperium Ascad i rozmawiał z wieloma istotami z innych sfer egzystencji. W ten sposób zdobył wiedzę i umiejętności jakich nie powstydził by się niejeden mistrz czarodziejskiego fachu. Niektórzy mają go za naciągacza inni zaś za wielkiego mędrca, mało kto jednak zauważa ukryty w jego oczach smutek. W samotnie spędzanych momentach Balden, zdaje się wędrować wzrokiem gdzieś daleko, szukając we wspomnieniach tego co kiedyś utracił, a co prawdopodobnie było dla niego najważniejsze.
  Balden to człowiek w średnim wieku, choć wiecznie pogodny wyraz twarzy z pewnością odejmuje mu kilka lat. Ma jasną karnację, łagodne rysy i przenikliwe, błękitne oczy. Głowę zdobią mu gęste pukle jasnych, sięgających do ramion blond włosów, pośród których zadomowiły się już siwe pasemka. Całości dopełnia dobrze zadbana, już mocniej siwiejąca kozia bródka, nadająca mu prawdziwie dystyngowanego wyglądu.

Wędrowny gawędziarz nigdy nie rozstaje się ze swoją zieloną, jedwabną kamizelką, której zawsze towarzyszy biała koszula. Przemieszczając się pomiędzy kolejnymi tawernami bard najczęściej zabiera ze sobą też długi płaszcz, także w kolorze zielonym. Przy jego bogatym pasie zawsze zwisa zatknięty w skórzaną pochwę krótki miecz. Na zdobionej rękojeści ostrza zieją pustką trzy otwory, prawdopodobnie po szlachetnych kamieniach. Od czasu do czasu w dłoniach mężczyzny można również dostrzec złoty sygnet, którego jednak nigdy nie zakłada, bawiąc się nim tylko w chwilach zadumy. Połyskuje on delikatnie w światłach karczemnych kandelabrów, zdradzając wygrawerowany herb, wyobrażający trzy skrzyżowane ze sobą strzały.

Chłopak nigdy nie poznał swojego ojca. Jedyną pamiątką po nim był złoty sygnet, który mu pozostawił. Od urodzenia mieszkał razem z matką na obrzeżach niewielkiego miasta. Balden, a raczej Armid miał zaledwie 11 lat, kiedy źli ludzie napadli na dom, w którym mieszkał. Tylko dzięki poświęceniu jego matki, napastnikom nie udało się go odnaleźć. Ona sama została jednak bestialsko zamordowana na oczach chłopaka, którego chwilę wcześniej wepchnęła do piwniczki. Po uporaniu się z niewinną kobietą bandyci podłożyli ogień pod chatę i zaryglowali drzwi. Chyba tylko dzięki niezwykłemu szczęściu, czy może raczej boskiej interwencji młodzieniec przetrwał, przeczołgując się pod podłogą do wyłomu w przeciwległej ścianie. Ta gorzka przygoda pozostawiła mu nie tylko paskudną bliznę na plecach, ale i dziurę w sercu, której nie dało się zapełnić.

Nocą w której spłonął jego dom, chłopak opuścił rodzinne Tarlingley i udał się na samotną tułaczkę po świecie. Niemal rok błądził bez celu, aż wreszcie wylądował w stolicy królestwa - otoczonym wysokimi murami Folkmar. Tam, dzięki wsparciu bogatego kupca, który zobaczył w chłopaku coś wyjątkowego, wstąpił do Koledżu Bardów, który ukończył z wyróżnieniem. Edukacja a także zdolności bojowe jakie pozyskał stały się dla niego furtką do awanturniczego życia. Z mieczem przy boku i lutnią na plecach wyruszył w świat, tym razem na własnych warunkach, by odnaleźć w nim swoje miejsce.