Coś dalej

Przez chwilę jeszcze zastanawialiście się, nieco oszołomieni, co przed momentem zobaczyliście: Ranzad, której ręka transformowała, zniknięcie jej. Arkhai Kashar.... Wreszcie listy, które zostawiła w swojej torbie. Bion zajął się próbami rozszyfrowania znaków na odwrocie jednego z listów. Fusdorah poszedł na zwiady a Cass na polowanie. Krasnoludowi udało się znaleźć jedną z członkiń bandy orków, która wcześniej obsadzała dziedziniec wieży. Mish-ka - oznajmiła, że grupa orków, do której należy jest pozostałością dawnej Hordy z Północy. Teraz jedynie koczują i starają się przetrwać w dziczy. W między czasie podjęliście decyzję aby jeszcze przed wyruszeniem do Vilesig, gdzie mieliście znaleźć Arkhaiego, zahaczyć o Czerwony Most. Dzięki współrzędnym i studiom Biona nad teleportacją, udało Wam się przenieść w okolice wioski. Czerwony Most zmienił się bardzo, od czasu, kiedy go opuściliście późną jesienią. Wokół osady wyrosła palisada, a wzdłuż drogi rozstawiono przedziwne konstrukty w kształcie litery T. Trzem z nich mogliście się przyjrzeć z bliska. Na belka zbitych właśnie w kształt "T" wisiały ciała i choć z pozoru martwe, z ust jękiem i wrzaskiem oznajmiały prawdy jakiejś nowej wiary - jak skojarzyliście. Każdy człowiek rozpostarty na belkach miał zdartą całą tkankę począwszy od palców aż do łokci, która wisiała bezwładnymi płatami z ramion i odsłaniała różowe kości ręki. Ciało, związane łańcuchami o zaostrzonych jak brzytwa ogniwach, dodatkowo pokryte jest powbijanymi weń długimi stuami inkantacji, czy też modlitw:

• "...Odejdzie w pustkę. Ciemność zakryje..."
• "Nie spojrzą już w Pierwsze Niebo"
• "Serce w tysiącu fragmentach"
• "...krzyk ich rozpaczy, szeptem się niesie..."
• "...ojciec pokocha swe dzieci a one pożrą ojca"

  W samym Czerwonym Moście, nieopodal młyna natknęliście się na najwyraźniej, niespełna rozumu kobietę. Wykrzyczała w stronę Cassa, coś od nadchodzącym końcu. Napotkany Monx Baidu przez ten czas najwyraźniej rozprawił się z Ruchem Oporu, doprowadzając na stryczek wszystkich członków jak i osoby pomagające im w działalności. Dodatkowo, wojak przygarnął do siebie około trzyletnią dziewczynkę. Najprawdopodobniej córkę Lysaiah, której wiszące zwłoki zastaliście przed "Czterema Kotami". Monx obiecał, że przekaże Wam nagrodę za wykonanie misji nazajutrz.   W Czterech Kotach przywitał Was ponury nastrój opustoszałej tawerny. Hobart i Harold smęcili jakąś pijacką dyskusję przy szynkwasie, natomiast Waszą uwagę przyciągnął ciemnowłosy jegomość i jego rozmówca przy stoliku - Vercyngetoryx.   Rozmowa z nimi, pomogła nieco usystematyzować informacje zebrane przez ostatnie tygodnie, jak również rzuciła nieco światła na obecną sytuację w Czerwonym Moście. Otóż ciemnowłosy człowiek w średnim wieku okazał się tutejszym druidem i nazywa się Ivo Deerchaser . Po krótkiej wymianie zdań i przekonaniu go, żeby Wam zaufał, podzielił się następującymi informacjami:

• Dwa tygodnie temu, do Czerwonego Mostu zjechało trzech inkwizytorów: jeden kapłan i dwóch rycerzy.
• Rozpoczęła się eliminacja i wyrugowanie religii Słowa Metzy, kaplica na wzgórzu została zniszczona
• Ukrzyżowani, rozstawieni wokół osady pełnią rolę jakiejś magicznej ochrony, mającej na celu eliminację wrogów, którzy podeszliby na niebezpieczną odległość.
• Przybyli inkwizytorzy to: Istvan Azora, Kave La Beclouf, Paul La Fayette.
• Głoszą coś, co nazywają Religią Nowego Świtu i jest to kult Imperatora Shadoutha Mapesa.
• W odpowiedzi na pytanie Cassa o żelazodąb, Ivo wskazał lasy nieopodal rodzinnego miasteczka Cassa - Lunawood.
• Dał do zrozumienia, że Czerwony Most się wyludnia i ludzie uciekają na północny wschód, do Vilesig. I on sam też już jest gotowy by wyruszyć.

W Waszej głowie zaczął kiełkować plan ewakuacji ludności CM do Tol'Haldur. Wymagać on będzie scisłej współpracy Vercyngetoryxa, druida Ivo i być możne Monxa....   Przetrwaliście koszmarną noc, podczas której nawiedził Was wszystkich jeden sen. Wszyscy widzieliście kolosalnego kościanego konstrukta na czterech kończynach nasuwającego się nad miejscowość Lunawood. W pewnym momencie jakby wszyscy w tymże mieście zamilkli. Czy zginęli?   Po tej nieprzyjemnej nocy, kompletnie niewyspani zastaliście Monxa w na dole w karczmie. Korzystając z jego obecności i dobytku opustoszałej tawerny, udało Wam się sprawić, że zatwardziały stepowy wojownik postanowił się otworzyć. Informacje jakich Wam udzielił:

• Monx jest rozczarowany i czuje się zdradzony przez Imperatora. Nie pisał się na prowadzenie świętej wojny a na podbój, zdobycie łupów i powrót do rodzinnego miasta Sulle.
• Uważa, że inkwizycja i jej metody (Jazgoty - czyli ukrzyżowani) są odrażające i przerażają również jego.
• Trójka inkwizytorów to jedynie pionki. Ich dowódcą jest niejaki Aznaavar Jahed
• Ostatecznie daje się przekonać, aby pomóc a nawet wziąć udział w ewakuacji Czerwonego Mostu.

Po upiciu Monxa i przemówieniu mu do rozsądku pozostała jeszcze wizyta u Vercyngetoryxa. Gnom najwyraźniej nie próżnował podczas Waszej wędrówki do Tol'Haldur. Zbierał informacje, które mogą okazać się kluczowe dla dalszego rozwoju wypadków:

• Potwierdza, że wszyscy cierpicie na jakąś utratę. Zdefiniować to można jako utratę dawnych wspomnień, jednak na dużo głębszym poziomie duszy. Utrata powoduje powstanie czarnej, ziejącej pustki...
• W kontekście powyższego, odnalezienie Ranzad i Arkhaiego w Vilesig jest absolutnym priorytetem.
• Gnom dowiedział się, że Anastazja przywiozła swój pierścień z Morza Traw, z dalekiej północy. Okolic miasta Sulle.
• Z jakichś powodów, gnomowi kojarzy się ten pierścień z tytanami i Ardą